حافظه کش موجود در کنترلر های رید شرکت اچ پی به دو دسته تقسیم می شوند :

این نوع حافظه های نهان در دو نوع BBWC و FBWC هستند که نوع Battery-Backed Write Cache برای نگه داری و جلوگیری از از دست رفتن داده ها روی آن نیاز به باتری دارد. سرورهای HP طوری طراحی شده اند که زمانی که از کنترلرهای Raid دارای این نوع حافظه ی واسط استفاده می شود، در صورتی روشن شوند که باتری نصب شده سالم و شارژ کامل داشته باشد.

 نحوه ی کار بدین صورت است که داده های قبل از نوشته شدن بر روی هارد دیسک، بر روی Cache نگه داری می شوند. هنگامی که کل داده های مربوط به یک دستور نوشتن، دریافت شد کنترلر به سرور پایان عملیات نوشتن را اعلام می کند و این در حالی است که ممکن است هنوز هم پروسه ی مربوط به نوشتن اطلاعات از Cache بر روی هاردها می تواند ادامه داشته باشد. با این شرح می توان به نقش تعیین کننده و اهمیت حافظه ی نهان Cache (که در اینجا بسیار شبیه به حافظه های واسط عمل میکند) در سرعت بخشیدن به عملیات پردازشی در سرور پی برد.

تفاوت نوع FBWC یا همان Flash-Backed Write Cache با نوع BBWC فقط در استفاده نکردن از باتری در FBWC است. در حقیقت در این نوع FBWC از یک حافظه ی Flash برای نگه داری داده در حافظه ی نهان استفاده می گردد که محدودیت استفاده از باتری (برای نگه داشتن مدت طولانی داده و قابلیت اطمینان شدن عملیات) برداشته شود.

هم اکنون کنترلر های Raid یا Smart Array های سرورهای HP دارای حافظه های Cache بالاتر از 2GB هستند. در نسل جدید سرورهای HP یعنی Gen9 از یک Smart Array به نام p440ar دارای Cache چهار گیگابایتی استفاده شده است. در این کنترلر از 8 عدد SDRAM ساخت SK hynix دارای ظرفیت های 512 مگابایتی به عنوان Cache کنترلر P440ar استفاده شده است که در مجموع ظرفیت حافظه ی نهان مربوطه 8×512 MB = 4 GB می باشد.